എന്റെ ഓര്‍മയിലെ വാക്കുകള്‍
ഇന്ന് പക്ഷിയുടെ ബാഹ്യരൂപം
സ്വയം കൈവരിച്ചിരിക്കുന്നു,
ഇന്ന് ഇലകളെയും പൂക്കളെയും
വിട്ടു അഗാതധകളില്‍ നിന്ന്
അവയ്ക്ക് പരന്നുയര്‍ന്നെ പറ്റൂ
വാര്‍ധക്യം സ്പര്‍ശിക്കാത്ത
നിത്യമായ നശ്വരതയിലെക്
അവിടെ എനിക്ക് കവിതകള്‍ കൊണ്ട്
തൊങ്ങല്‍ പിടിപ്പിച്ച ഒരു വീടുണ്ട്
നിശബ്ധമാനവിടം
ശൂന്യമാനവിടം
ഓര്‍മ്മകള്‍ മരിക്കതിടത്തോളം,
എന്റെ ചിറകുകള്‍ കുഴയാതിടത്തോളം
മഴ തിമര്‍ത്ത് പെയിതോട്ടെ
തന്ടെ നഗ്നത കാണിക്കാന്‍
അവ വെളിച്ചത്തെ ഭൂമിക്കു
സമര്‍പിചോട്ടെ
എന്റെ ചിന്ഥകള്‍ പറന്നുകൊന്ടെയിരുക്കും
oormakal pakshikalaayi chirakadichu uyaratte...
ReplyDeleteഎന്റെ ചിന്ഥകള്‍ പറന്നുകൊന്ടെയിരുക്കും.......
ReplyDeleteനല്ല വാക്കുകള്‍ ആശംസകള്‍ ....