തപ്ത നിശ്വാസങ്ങള്
എന്റെ പാനപാത്രം നിറഞ്ഞു
തുളിമ്പിയിരിക്കുന്നു,
അതിനുള്ളില് അഴുകി ദുര്ഗധം
വമിക്കുന്ന എന്റെ രക്തമാണ്
അത് നിറം മങ്ങിയിരിക്കുന്നു
ഞാന് പോലും തിരിച്ചറിയാത്ത വിതം
എനിക്കിവിടെ ഉട്ടവരോ ഉടയവരോ ഇല്ല
ഞാന് പൂര്ണമായും ബന്ദിയാണ്
ആരോരും അറിയാതെ ,
ആരാരും തിരിച്ചറിയാതെ ഇന്ന്
ഞാന് താഴ്വരയുടെ ഉത്തമാശ്ര്ഘതില്
ഭൂമിയെ ഉറ്റുനോക്കുകയാണ്
എനിക്ക് പാടാന് പാട്ടുകളില്ല
മൂളാണോ ഈരടികളും അവശേഷികുന്നില്ല
ഞാന് സന്ധ്യയുടെ കാമുകിയാണ്
അവന് എനിക്ക് നിലാവിനെ
ഭക്ഷിക്കാന് നല്കുന്നു
മഴയെ ദാഹഷമനിയായും
ഇരുട്ടകട്ടെ എന്റെ നിഴലായി
എന്നെ പിന്തുടരുന്നു
മൂങ്ങകളും ചിവീടുകളും
ഇന്നെന്ടെ സഹപാഠികളാണ്
ഞങ്ങള് പഠിച്ച അക്ഷരമാലകള്
ഇപ്പോള് മറനിരിക്കുന്നു
അവരില് രക്തം മാത്രമേ
എനിക്ക് മണക്കാന് സാദിക്കുന്നു
ഇത് എന്റെ പരിമിതിയാകം
എന്റെ തപ്ത നിശ്വാസങ്ങള്
ഞാന് അവര്ക്ക് ദാനം ചെയ്യുന്നു
ഇന്ന് രാത്രി യവനിക എന്നെ മറച്ചിരിക്കുന്നു
അനാദി എന്നെ പുനര്നിരിക്കുന്നു
ഞാന് പോകില്ല,
എന്റെ കാലുകള്
അഹന്തയാല് ചീര്ത്തിരിക്കുന്നു.....!